Myśliwi, jak wiele innych środowisk operują swoim własnym językiem - gwarą myśliwską.
...Posługiwanie się językiem łowieckim, głęboko zakorzenionym w polskiej tradycji, jest obowiązkiem wszystkich myśliwych. Stanowi ważny element kultury łowieckiej i wyróżnia myśliwych pośród innych grup społecznych. Obejmuje szeroki zasób słownictwa dotyczącego w szczególności: naturalnego środowiska, zwierząt łownych, gospodarki łowieckiej, sokolnictwa, kynologii, broni, amunicji, ubioru, akcesoriów myśliwskich, tradycji, zwyczajów oraz polowań.
(wg Język łowiecki - Zasady Tradycji Łowieckich PZŁ)
-A-
- ambona - stanowisko strzeleckie nad ziemią, zbudowane na słupach, czasem na drzewie
- anons - oszczek - głos psa oznajmiający znalezienie zwierzyny
- awantaż - kątowe odchylenie kolby względem poziomej osi lufy
-B-
- babrzysko - miejsce kąpieli dzików i jeleni
- badylarz - samiec łosia, o porożu w formie odnóg a nie łopat (zobacz: łopatacz)
- badyle - kończyny jelenia, łosia
- bałuchy - oczy zająca (trzeszcze)
- barłóg - legowisko dzików, niedźwiedzi
- basior - dorosły samiec wilka
- basista - jeleń byk wyróżniający się grubym głosem na rykowisku
- biegi - nogi dzika
- bekowisko - okres, miejsce godów u danieli
- biała stopa - teren polowania całkowicie pokryty śniegiem
- bielenie - zdejmowanie skóry z upolowanego zwierzęcia
- blaski - oczy zająca (trzeszcze)
- bobki - odchody zająca
- bokobrody - kępki dłuższych włosów czuciowych, wyrastające na policzkach rysia, żbika
- breneka - potocznie o naboju i pocisku kulowym do broni śrutowej
- brok - nazwa określająca drobny śrut
- bródka - krótkie piórka u nasady ogona słonki, element ozdobny kapelusza myśliwskiego
- bukowisko - okres godowy u łosi
- bulgot - głos wydawany przez koguta cietrzewia podczas toków
- burknięcie- odgłos podrywającego się z ziemi do lotu jarząbka
- byk - nazwa samca jelenia, daniela, łosia lub żubra
-C-
- cewki - kończyny sarny
- chłyst - młody samiec jelenia, odganiany przez byka do chmary łań
- chmara - stado jeleni, danieli, łosi i żubrów
- chyb - długa i gęsta szczecina na karku u dzika
- chwost - ogon muflona lub pęk długich włosów na końcu ogona dzika
- comber - część tuszy zająca i niektórych innych zwierząt łownych
- czarna stopa - teren bez pokrywy śniegu
- cieki - nogi kuraków, np. u kuropatwy
-D-
- darniak - rogacz o wybitnie słabych parostkach i małej tuszy
- dryling - trójlufowa broń myśliwska o różnym układzie luf
- dwudziestka - myśliwska broń śrutowa kaliber 20
- dwunastka - myśliwska broń śrutowa kaliber 12
-E-
- ekspres - łamana, kulowa, dwulufowa broń myśliwska
-F-
- farba - krew zwierzyny
- fajki - kły wyrastające ze szczęki dzika
- fladry - sznury z zamocowanymi kawałkami czerwonego płótna używane do polowań na wilki
- fartuszek - owłosienie wokół narządów płciowych kozy (samicy sarny)
-G-
- gach - dorosły samiec zająca
- gamrat - odyniec w okresie huczki
- gawra - zimowe legowisko niedźwiedzia
- ględzenie - głos wydawany przez łanię
- grandle - szczątkowe kły w szczęce u jeleniowatych
- grzęzy - wymiona samic łosia i jelenia
- grzybek - kula z broni gwintowanej po rozgrzybkowaniu
- guzik - zwykle pierwsze poroże kozła
- guzikarz - młody kozioł o porożu w kształcie niskich stożków, guzików
- gomółka - samiec okresowo nie posiadający poroża
- gwizd - ryj dzika
-H-
- haki - poroże kozicy
- huczka - okres godowy u dzików
-I-
- brak haseł
-J-
- jasła - drabina na którą kładzie się karmę dla zwierzyny płowej
- jaźwiec - borsuk
- jucha - krew niedźwiedzia
-K-
- kaban - duży dzik
- kabanki - dziki
- kantak - pazur na tylnym palcu ptaka drapieżnego
- karmisko - miejsce stałego dokarmiania zwierzyny
- kęsy - zęby u drapieżników
- kicaj - zając, czasami królik
- kiść - zakończenie ogona żubra
- kita - ogon lisa
- klapak - nielotna młoda lub nielotna dojrzała kaczka w okresie zmiany upierzenia
- klapanie - pierwsza z czterech części pieśni tokowej głuszca
- klępa - samica łosia, łosza
- kniazienie - odgłos wydawany przez przerażonego zająca
- kniejówka - broń myśliwska o dwóch lufach - kulowej i śrutowej
- kobylarz - bardzo duży wilk
- kocica - samica zająca
- kocięta - młode zająca
- komora - klatka piersiowa u zwierzyny
- kopno - legowisko zająca w śniegu
- kopyra - zając
- korkowanie - trzecia z czterech części pieśni tokowej głuszca
- korona - zwieńczenie poroża jelenia w formie minimum trzech odnóg
- kot - samiec zająca
- kotlina - zagłębienie wygrzebane w ziemi, legowisko zająca
- koza - samica sarny
- kozioł - samiec sarny
- kraczajka - przenośna podpórka do broni (inna nazwa: pastorał)
- krykucha - dzika kaczka wyhodowana w niewoli, wykorzystywana do wabienia kaczorów na wiosennych polowaniach w okresie godów
- kucharka - pierwsza kaczka przybywająca na zloty
- kulka - haczyk służący do patroszenia ptactwa
- kulkowanie - patroszenie tuszki ptaka za pomocą kulki
- kwadruplet - oddane cztery celne następujące po sobie strzały
- kwiat - ogon zwierzyny płowej i borsuka
- kwiatek - biała sierść na końcu ogona lisa
-L-
- lampy - oczy wilka
- latarnia - głowa wilka
- legawiec - wyżeł
- licówka - łania przewodniczka
- linia - szereg myśliwych na polowaniu zbiorowym
- linijka - pojazd konny, służący do podwożenia myśliwych w trakcie polowania
- lira - ogon cietrzewia
- liszka - samica lisa
- liściarka - zebrane i zasuszone pędy drzew i krzewów, wykładane w zimie jako karma
- lizawka - urządzenie łowieckie instalowane w terenie, służące do wykładania soli dla zwierzyny
- locha - samica dzika
- loftki - gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm używany do polowania na wilki
- loty - skrzydła ptaków
- lustro, lusterko - jasna sierść na pośladkach u zwierzyny płowej, u nasady ogona, talerz
-Ł-
- łałok - luźna, obwisła skóra podgardla żubra.
- łania - samica jelenia i daniela
- łańka - młoda łania, nie prowadząca cielaka
- łopaty - forma poroża łosia i daniela w postaci szerokich, spłaszczonych powierzchni zwieńczonych licznymi sękami
- łopatacz - samiec łosia, o porożu w formie łopat (zobacz: badylarz)
- łosza - samica łosia, klępa
- łoszak - młody łoś
- łowiec - stara nazwa myśliwego
- łyżka - ucho zwierzyny płowej
-M-
- maiż - młody orzeł, jastrząb lub sokół którego zaczęto wprawiać do polowania
- marczak - młody zając urodzony w marcu
- medalion - trofeum w formie spreparowanej głowy z szyją zwierzęcia
- michałek - młody zając urodzony jesienią (nazimek)
- mięsiarz - nieetyczny myśliwy, kierujący się głównie chęcią pozyskania tuszy
- mikot - wabik używany do wabienia kozłów
- miot - kolejne z pędzeń na polowaniu zbiorowym
- mykita - lis
- myłkus - samiec zwierzyny płowej o zniekształconym, zdeformowanym porożu
- mnich - samiec nie posiadający poroża
-N-
- nadoczniak - druga od czaszki odnoga w porożu jelenia
- naganka - naganiacze uczestniczący w polowaniu, płoszący zwierzynę w kierunku myśliwych
- narogi - jadalne narządy wewnętrzne u zwierzyny grubej
- na kulawy sztych - na ukos z przodu
- na sztych - na wprost z przodu, przodem
- nazimek - młody zając urodzony jesienią (michałek)
- nęcisko - miejsce wyłożenia przynęty dla zwierzyny łownej
- niedolisek - młody lis
-O-
- oczniak - pierwsza od czaszki odnoga w porożu jelenia, daniela
- odyniec - samiec dzika
- omyk - ogon zająca
- opierak - trzecia od czaszki odnoga w porożu jelenia
- organista - młody byk, pierwszy rozpoczynający rykowisko
- ostatni kęs - zielona część rośliny, którą wkłada się upolowanej zwierzynie roślinożernej do pyska
-Ó-
- ósmak - samiec z rodziny jeleniowatych o porożu z czterema odnogami na jednej z tyk.
-P-
- paśnik - drewniana konstrukcja służąca do dokarmiania zwierzyny grubej, szczególnie w okresie zimowym.
- parkoty - okres godowy u zajęcy
- parostki - poroże rogacza
- patry - oczy zająca
- perły - charakterystyczne wyrostki kostne na porożu u jeleniowatych
- perukarz - kozioł o zdeformowanym porożu w formie narośli pokrytej scypułem
- pędzel - kiść dłuższych włosów u nasady penisa jelenia, muflona, dzika
- piastun - młody niedźwiedź, pozostający z matką do następnego roku
- pielesz - gniazdo ptaka drapieżnego
- pies - samiec lisa, borsuka, jenota
- płowa zwierzyna - sarny, daniele, jelenie i łosie
- podryw - sposób polowania, polegający na strzelaniu do ptactwa wypłaszanego przez samego strzelca
- pokot - ogół upolowanej zwierzyny, ułożony na zakończenie polowania z zachowaniem myśliwskiej hierarchii gatunków
- polano - ogon wilka
- pole - określenie wieku psa myśliwskiego - rok pracy psa
- ponowa - świeży śnieg
- posoka - farba, krew zwierzyny grubej
- posyp - paśnik dla kuropatw i bażantów formie daszku
- przelatek - dzik w drugim roku życia
- pudlarz - myśliwy, który podczas polowania grupowego oddał najwięcej chybionych strzałów
-R-
- rabiec - młody ptak łowczy, jeszcze pstrokaty; lub (z ros.), młody sokół lub jastrząb, nazwa od rabego koloru upierzenia
- rapcie - racice dzika
- rogacz - samiec sarny
- rosochy - poroże łosia w formie łopat
- rozłoga - rozstaw poroża zwierzyny płowej
- róże - pierścienie kostne u nasady poroża zwierzyny płowej
- rudel - stadko, stado saren
- rykowisko - okres, miejsce godów jeleni
-S-
- sadyba - koliba, kwatera myśliwska
- samura - stara samica dzika żyjąca samotnie
- scypuł - owłosiony, ukrwiony naskórek pokrywający formujące się poroże
- selekt - zwierzę kwalifikujące do odstrzału selekcyjnego, np. z powodu słabych cech dziedzicznych
- sęki - rogowe palczaste odrosty na łopatach daniela
- siadło - drzewo, na którym zasiadł na noc głuszec
- siuta - samica sarny
- skoki - nogi zająca
- słuchy - uszy zająca
- snopówka - karma dla zwierzyny w postaci niemłóconych snopków owsa lub zboża
- stawka - noga lisa i borsuka
- strzelba - śrutowa broń myśliwska
- strzyże - włosy u nasady nosa zająca
- suknia - sierść zwierzyny płowej i dzika
- szable - kły dzika wyrastające z żuchwy
- szarak - zając
- szczwacz - osoba układająca charty i ogary
- szczwać - polować z chartami
- szesnastka - myśliwska broń śrutowa kaliber 16
- szlifowanie - czwarta ostatnia część pieśni godowej głuszca
- szóstak - samiec z rodziny jeleniowatych o porożu z trzema odnogami na co najmniej jednej z tyk
- szpicak - samiec z rodziny jeleniowatych w pierwszym porożu bez odnóg
- szydlarz - samiec z rodziny jeleniowatych w drugim porożu bez odnóg
- sztucer - myśliwska broń kulowa z gwintowaną lufą
-Ś-
- ścinka - fragmenty sierści, odcięte od tuszy przez pocisk.
- ślepia - oczy drapieżników
- ślimy - rogi muflona
- świece - oczy żubra, zwierzyny płowej, kozicy, muflona i dzika
-T-
- tabakiera - zakończenie gwizdu, nos u dzika
- troki - rodzaj wielorzemykowych pęt, zazwyczaj skórzanych lub sznurkowych, służących do noszenia upolowanego ptactwa.
- trzeszcze - oczy zająca
- turzyca - sierść zająca i królika
- tusza - ciało upolowanej zwierzyny grubej
- tuszka - ciało upolowanej zwierzyny drobnej
- tyka lub tyczka - jedna z dwóch głównych część poroża (wieńca) jelenia, z której wyrastają odnogi
-U-
- ubić - trafić, upolować
- unosić - przyzwyczaić ptaka łowczego do przebywania na ręce sokolnika
-V-
- varmint - rodzaj sztucera z nieco cięższą, masywniejszą lufą, bez muszki i szczerbinki.
-W-
- wachlarz - ogon koguta głuszca
- wadera - samica wilka
- wiatr - węch u psa myśliwskiego
- wiatr dolny - charakterystyczny sposób pracy psa myśliwskiego, z głową przy ziemi
- wiatr górny - sposób pracy psa myśliwskiego, z głową uniesioną
- warchlak - młody dziczek w pierwszym roku życia
- wataha - stado dzików lub wilków
- wieniec - poroże jelenia
- wietrznik - nos psa i zwierząt drapieżnych
- widłak - samiec z rodziny jeleniowatych o porożu z dwiema odnogami na jednej lub obu tykach
- wnyk - pętla do łapania zwierzyny, zastawiana przez kłusownika
- wycinek - dzik samiec w trzecim - czwartym roku życia
- wykot - narodziny młodych u królika, zająca, sarny, kozicy i muflona
- wyprzedzenie - zakład jaki daje się celując i strzelając do poruszającego się zwierzęcia
-Z-
- zabawca - pies gończy, który nie mogąc odnaleźć tropu, głosi w jednym miejscu
- zbuchtowana ziemia - kawałek ziemi, z którego została zdarta darń przez dziki
- zestrzał - miejsce, w którym stało zwierzę w chwili przyjęcia kuli.
- zierniki - oczy ptaków
- złom - gałązka z drzewa iglastego wsadzana do pyska zwierząt ułożonych w pokocie
-Ż-
- żmurek - lis o kasztanowym kolorze futra